ağzınasinekkaçanadam

sansürsüz yarınlara...

bir şey söylemek istiyorum..sadece..hani küçükken parmak kaldırırdık ya, belki o şekilde..ama söz verildiğinde yutkunmak yok bu sefer..tam söyleyecekken unutmak ise hiç yok..utanmadan çekinmeden, en önemlisi de korkmadan..cesurca..belki kendim için..belki herkes için, bilmiyorum..sırf nefes aldığı için kendini yaşıyor sayanlara da olabilir söyleyeceklerim..senin için, benim için bugün nefes almamayı tercih edenlere de olabilir..dinlemek istiyor musun, bilmiyorum..sadece..bir şey söylemek istiyorum..

...buruk, kıvrılmış yatak sabah yine buruşmuş çarşaflarla karşılayacak bizi. Belli bir gözümüz açık diğeri kapalı olacak, simetri bozulacak..

Hüzünlü bir mektubun ardından aceleyle karalanmış satırlar değildir kalemimden fışkıran. Havada kalmış yeminler değildir, yerde aradıklarım..Hamili yakınım hiç değildir..Seni görünce gördüğüne şükreden gözler bizzat benimdir..Kendimdir..

neden her gün bugün daha iyi anladım diyorum da, aslında hiçbir zaman anlayamayacağımı anlayamıyorum...

içimdekileri söylemekti asıl amacım..düşüncelerimin kafamın içinde çürümesini engellemek için belki..ama galiba vazgeçiyorum..eski yerlerinde çürümeleri daha iyi sanırım..

bayramlar, kutlamalar, gülücükler bahane..yeter ki gönüller bir olsun..daha mutlu yarınlar dileğimle...